Jedną z rzeczy, które odróżniają rosyjski kamuflaż od rosyjskiego munduru jest wyściółka kołnierza. Te białe paski materiału były przyszywane na wewnętrznej stronie wszystkich bluz mundurowych wyposażonych w kołnierz. Maskałaty ze względu na brak kołnierzyka oraz nie bycie traktowanym jako faktyczne mundury nie wymagały takiego dodatku.
Stosowanie wyściółek miało na celu utrzymaniu higieny w okolicach szyi, szczególnie gdy gdy przez parę tygodni ma się dostęp jedynie do "łazienki polowej".



Zaczynamy z kawałkiem białego materiału (obojętne czy bawełna, czy też len - źródłem materiału mogą być stare prześcieradła, czy poszewki na poduszki, czy cokolwiek w tym rodzaju) i wymierzamy długość od jednego końca kołnierzyka do drugiego (tak by wyściółka była na całej jego długości). Wyściółka powinna mieć około 4 cali szerokości (ok 10 cm), tak by dała się ją jeszcze dodatkowo złożyć w pół. Dzięki temu, w razie potrzeby, wystarczy obrócić wyściółkę czystą powierzchnią na zewnątrz (i ponownie przyszyć). Wg relacji niektórzy używali wyściółki o szerokości nawet do 6-8 cali (złożone wielokrotnie).



Na powyższym obrazku widać, w którym miejscu wyściółka powinna się zaczynać i kończyć.

Do kołnierzyka przyszywamy najpierw górną część wyściółki, dzięki temu będziemy pewni, że nasza wyściółka nie będzie za bardzo wystawać poza kołnierzyk munduru (teoretycznie powinna ona albo być przyszyta równo ze zgięciem kołnierzyka, albo wystawać do ok 2mm). Ponieważ jestem dupa jeśli chodzi o szycie (i nazywanie poszczególnych rodzajów szwów). To wstawię tutaj jedynie obrazki, na których w miarę wyraźnie widać jak należy wyściółkę przyszyć. Przy ich oglądaniu należy jedynie wziąć pod uwagę, że wyściółkę przyszywamy zarówno na dole jak i na górze (na zdjęciach tymczasowo jest ona przyszyta jedynie na górze).



Wymiana wyściółki kołnierza nie powinna zająć przeciętnemu człowiekowi więcej niż 15 minut i co ciekawsze była to sprawa traktowana całkiem poważnie w wojsku zarówno rosyjskim jak i radzieckim, co świadczy o jej umieszczeniu w regulaminie.



Tekst napisany (a raczej przetłumaczony) na podstawie artykułu mishamikhailovich'a na red-alliance . Zdjęcia umieszczone za jego zgodą (także jego autorstwa).

Właśnie kombinowałem jak to ustrojstwo zrobić, a tu proszę :)
Teraz jeszcze trzeba ustalić odpowiedni stopien upaprania w mundurach polowych. Jak się domyślam w garnizonówkach kołnierzyk powinien być czysty.

Raczej oddzielnie, te wyściółki były zbyt często zmieniane. Poza tym syf mógł się pod nie dostać.

Jeśli w ogóle ma to dla nas jakieś znaczenie ;)

Jest to "подворотничок".każdego ranka powinien być czysty (dlatego zmieniane i prane były CODZIENNE). Na drugim roku służby opanowałem przyszywanie "podworotniczka" w ciągu minuty. każdy żołnierz dostaje 2 gotowe co 6 miesięcy, ale szpanem jest wykonanie samemu z prześcieradła. Zgodnie z regulaminem, dowódca drużyny rano sprawdzą "внешний вид" tj. czystość "podworotniczka" i samego munduru, obuwia, poza tym "stan" guzików (czy wszystkie są na miejscu), posiadanie igły, nici (zielona i biała) i grzebienia i, oczywiście, brak zarostu na twarzy :)))